Hilversums stel maakt prentenboek op rijm

HILVERSUM - Volgende week, als de Nationale Voorleesdagen voor de veertiende keer losbarsten, leest Wytske Bottema op basisscholen met plezier het door haarzelf geschreven kinderboek 'Bange boer Anne' voor. Samen met haar partner Michel Louis werkte zij twee jaar lang aan het prentenboek voor kinderen van 2 tot en met een jaar of 6. Een boek over een bange boer, het bouwen van een torenhoge muur en het overwinnen van angsten. En dat allemaal op rijm.

In de Smederij op Werf35 is het behaaglijk warm. Bottema en Louis zitten op de bank en vertellen trots over hun boek. Het boek over bange boer Anne is eigenlijk ontstaan uit angst. "Ik heb altijd last van angsten. Ben overal bang voor", grijnst Bottema, terwijl ze in haar thee blaast.

Genetisch
Toen hun zoon Sid vijf jaar geleden werd geboren, vond ze het belangrijk dat hij haar angsten niet zou overnemen. Maar wat nou als dat genetisch is bepaald? Natuurlijk is Sid zo nu en dan bang. "Van harde geluiden schrikt hij, maar ook van een stel duiven dat ruziënd en koerend opvliegt", vertelt Louis, die de illustraties voor het boek maakte. Heel normaal voor een mannetje van vijf jaar.

Op rijm
Bottema liep al een tijd rond met een verhaal voor een boek. Op rijm. Want op rijm kun je een kind iets leren, het is makkelijker te onthouden. Op een leuke manier de wijze lessen van het leven bijbrengen: dat hopen de makers van het boek te bereiken. De samenwerking ging soepel; Bottema had het verhaal en Louis stelde voor de tekeningen voor het boek te verzorgen.

Niet geschikt
Aanvankelijk wilden ze zich bij hun eigen leest houden, maar toen Louis een eerste schets van boer Anne aan Bottema liet zien, vond zij het vooral niet geschikt. "Hij leek op die grote kok, Herman den Blijker", lacht Bottema.

Bedstee
De tweede versie van het boertje keurde ze wel goed. En zo gaf Louis commentaar op de tekst, en dat was weer nieuw voor Bottema. Tijdens het voorlezen op basisschool De Wilge ontdekte de schrijfster dat ze woorden had gebruikt die kinderen niet kenden. "Van een hansop en een bedstee hadden ze nooit gehoord. Toen ik zei dat een hansop een soort onesie is en een bedstee een plek om te slapen, was het goed."

Lees verder in de digitale editie