'Ik leef nu gewoon mijn eigen leven'

HILVERSUM – Het gaat er niet om hoe hard je valt, maar hoe krachtig je weet op te krabbelen. Daar weet de 19-jarige Max alles van. Door zijn beperkingen accepteert de maatschappij hem niet. Lang heeft hij zich weggestopt. Hij durfde niet meer naar buiten. Nu heeft de jonge Hilversummer zijn leven teruggenomen. "Ik leef nu gewoon mijn eigen leven", zegt hij duidelijk.

Bijna twintig jaar geleden zag Max het levenslicht. Sindsdien heeft hij al genoeg meegemaakt voor twee complete levens, zo stelt zijn moeder Jo-Ann. Voor een jongen met autisme, ADHD, PPD-NOS en Gilles de la Tourette is geen plek in de samenleving. Althans, zo heeft de maatschappij hem duidelijk proberen te maken. Voor hem was nergens plek.

Uit de leerplicht
Zelfs op gespecialiseerde scholen moest hij weg vanwege zijn 'Tourette'. "Max maakt nou eenmaal af en toe een bak herrie", zegt zijn vader Ed. De gang en de bezemkast zijn jarenlang zijn klaslokaal geweest en is hij zelfs ontheven uit zijn leerplicht.

Bakstenen
Met kinderen in de buurt kon hij ook niet spelen. In het verleden zijn zelfs bakstenen naar hem gegooid door leeftijdgenoten omdat hij 'anders' was. "Ik werd vreselijk veel gepest. Ik was het zat."

Opgesloten
Totaal geïsoleerd ging de jonge Hilversummer door het leven. Buiten kwam hij niet meer. Max sloot zich jarenlang op in zijn kamer. In die periode is hij naar eigen zeggen door een hel gegaan.

Geen pijn
"Ik werd overal de grond ingetrapt. Het enige dat ik dacht is: ga ik hiermee stoppen of ga ik door? Ik wilde mijn ouders geen pijn doen", blikt de Hilversummer terug op die donkere dagen van weleer.

Omslag
Het omslagpunt kwam in januari 2015 toen er per toeval een tumor in zijn borstholte werd ontdekt. Met spoed belandde hij in het Wilhelmina Kinderziekenhuis in Utrecht. Terwijl hij op de intensive care lag kreeg hij zijn chemokuurbehandelingen; iets wat normaliter niet voorkomt.

Vechtershart
Het waren heftige tijden, maar wel kenmerkend voor hoe de Hilversummer in elkaar zit. Max is namelijk ook geboren met een vechtershart. Die enorme strijdlust heeft hij overduidelijk van zijn ouders meegekregen. Opgeven is simpelweg geen optie.

Schrijven
In de tijd dat haar zoon zo ziek was, nam Jo-Ann intrek in het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Daar is zij gaan schrijven. Dat was voor haar een soort therapie. Hierin kon zij haar emoties kwijt. Toen Max lucht kreeg van wat zij aan het doen was, stimuleerde hij haar om ermee door te gaan, omdat hij zijn verhaal wereldkundig wilde maken.

Vergevingsgezind
Dat heeft geresulteerd in het boek 'De kracht van Max', dat online te bestellen is. Het is het levensverhaal van een jongen die beschikt over een grote dosis doorzettingsvermogen, vergevingsgezindheid en positiviteit.

Voorbeeld
"Juist omdat hij kanker heeft gehad, is hij gaan leven", zegt zijn moeder. Max beaamt dat. Hierna is bij hem duidelijk de knop omgegaan. Hij heeft nu de regie over zijn eigen leven én wil een voorbeeld zijn voor anderen.

Trots
"Ik hoop dat ik met mijn verhaal andere mensen kan helpen die ook leven met bijvoorbeeld autisme of ADHD. Dat zij zich realiseren dat zij ook een leven hebben en denken: ik ga door. Dat wil ik graag bereiken." Zijn moeder werpt een blik op hem. "We zijn trots op hem. Hij heeft zo veel bereikt in zijn leven", zegt ze.

Boerderij
Zijn kamer is zijn schuilkelder niet meer. Max heeft plezier op de boerderij in Abcoude waar hij nu al jaren werkt, ontdekt de wereld, heeft lak aan de buitenwereld en geniet van de dingen die voor een ander wellicht heel gewoon zijn.

Rijbewijs
"Mijn grote wens is om mijn autorijbewijs te halen", zegt Max. Zijn ogen beginnen te glimmen. Of dat daadwerkelijk voor hem is weggelegd moet blijken. Het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen (CBR) onderzoekt momenteel zijn rijgeschiktheid.

Ontdekken
Wat de toekomst hem verder brengt, ziet hij wel. Misschien wordt hij muziekproducer, websitebouwer of programmeur. Want Max is handig met computers. Dat heeft hij geleerd toen hij zich opsloot. Voor nu is het voor hem vooral een kwestie van ontdekken, doen en gaan. Hij is de tijd aan het inhalen.

Overtuigend
De deuren staan wijd open in plaats van dat ze op slot lijken. "Ik ben niet zo veel bezig met wat ik wil gaan doen. Daar maak ik me allemaal niet zo druk om. Ik leef nu mijn eigen leven", klinkt het overtuigend.