Nieuwbouw scholen Noord loopt vertraging op
HILVERSUM - Vandaag precies een jaar geleden staken de eerste werkmannen hun handen uit de mouwen en gingen aan de slag met de nieuwbouw voor Hilfertsheem-Beatrix en de buurtbasisschool de Da Costaschool. Eind vorig jaar zou het gebouw worden opgeleverd en de leerlingen en leerkrachten hadden nu in het gloednieuwe pand moeten zitten. Vloeren die niet snel genoeg droogden, gooiden echter roet in het eten. In de eerste week van maart moet het dan toch gebeuren: dan worden de eerste lessen gegeven in een gloednieuw, duurzaam en klimaatneutraal schoolgebouw.
Terwijl de zon schijnt en de bouwvakkers fluitend druk aan het werk zijn, geven Marie-Trees Meereboer, adjunct-directeur en docente Helen Elzinga van het Hilfertsheem College, zoals de school nu heet, een rondleiding door de school. "Hoesjes om je schoenen als jullie de gymzaal in gaan en denk erom: niet op de lijnen staan, die zijn nog niet droog", waarschuwt hoofd uitvoerder Wenting. Elzinga is benieuwd naar de vorderingen van de gymzaal. Als bewegingsdocente heeft ze een flinke vinger in de pap gehad wat de inrichting van de zaal betreft. Twee mannen verven lijnen op de gloednieuwe sportvloer. De hal is ruim en kan in tweeën worden gedeeld. Blij zijn de dames met de verschuifbare basket.
De rondleiding gaat verder: de kantine met de groene vloer en tegels, de ruim opgezette praktijklokalen en op de derde verdieping de kantoren van de directie. Vrolijk komt Hanneke Strankinga, directeur van de school, aangelopen en sluit aan. "We zijn zo blij dat we bijna een nieuw pand kunnen betrekken", steekt ze van wal. "Het heeft jaren geduurd voordat we konden starten met de bouw ervan." Het terrein lag sinds 1998 braak toen de Goede Herderkerk werd gesloopt. De buurt kwam in opstand tegen de eerste plannen om naast onderwijs ook een soort gezondheidscentrum te realiseren. Project-Lieven de Key werd afgeserveerd.
Met de huidige bouw ging de buurt wel akkoord. "De buurtbewoners gunnen ons onze nieuwe school. De verstandhouding is goed", vertelt Strankinga.
door Karin van Leeuwen
Op de platte daken staat een flinke laag water. Niet erg? "Nee hoor," stelt Meereboer gerust, "dat is om te kijken of het dak niet lek is." Uiteindelijk worden de platte daken bedekt met mos sedum, wat past in het plaatje van de gezonde school. Radiatoren zijn niet meer te vinden in het gebouw: de verwarming en de koeling van het complex worden gerealiseerd door warmte-koude-opslag waarbij gebruik wordt gemaakt van de temperatuurverschillen van het grondwater. De waterpompen die daarvoor nodig zijn worden van elektriciteit voorzien door zonnepanelen op het dak van de school.
De dames kijken uit naar 8 maart als de eerste lessen worden gegeven. Slechts één dag is de school gesloten: de maandag na de krokusvakantie. Dan is de grote verhuizing. "Je begrijpt dat wij de krokusvakantie gebruiken om de voorbereidingen voor de verhuizing te treffen", zegt Meereboer.
De druk van het inpakken van de spullen - "er moet zo veel mee" - en de druk van de verhuizing komen steeds dichterbij. De spanning weegt niet op tegen de blijdschap om straks te werken in een nagelnieuw gebouw.