'Wat is die 38 jaar aan werkervaring nog waard?'
HILVERSUM - Meer dan tweehonderd sollicitatiebrieven heeft hij de laatste jaren de deur uitgedaan, maar tot nu toe heeft dat niet geleid tot een nieuwe baan. "Past niet in het profiel, is het meest gelezen argument", zegt de 58-jarige Hilversummer. Zoals veel leeftijdsgenoten blijkt het ook voor hem moeilijk om weer aan de bak te komen.
door Ingmar Meijer en Joost Lammers
"Ik heb nog best veel te bieden", zegt Cools. "Maar het is moeilijk om werkgevers ervan te overtuigen om mensen van mijn leeftijd aan te nemen, want weegt mijn ervaring nog op tegen het salaris dat dit met zich meebrengt ten opzichte van een persoon die jonger en goedkoper is?" Naar zijn mening draait het vandaag de dag te veel om het hebben van de juiste papieren, zoals een hbo-diploma. "Ik heb gewerkt van mijn 18de tot mijn 56ste. Wat is die 38 jaar aan werkervaring dan nog waard?", vraagt hij zich hardop af.
Jarenlang heeft hij gewerkt bij een bouwmarkt, waar hij veel praktijkkennis en knowhow heeft opgedaan. Veel cursussen heeft hij gevolgd, waardoor hij zich wist op te werken tot manager. Sinds mei 2013 zit hij thuis. Tien uitnodigingen heeft hij in de tussentijd gehad om op gesprek te komen. Aan nieuw werk is hij nog niet gekomen. Het blijkt heel lastig er weer tussen te komen. "Tien, vijftien jaar terug moest je aan 80 procent van de functie-omschrijving voldoen. Die laatste 20 procent kwam wel. Tegenwoordig moet je echt aan alles voldoen, anders hoef je niet eens te schrijven. Je krijgt niet de mogelijkheid te vertellen aan een werkgever wat je allemaal kunt", aldus Cools.
Momenteel hinkt Cools op twee gedachten. Het liefst komt hij weer in loondienst, maar als hij daarin niet slaagt dan overweegt hij voor zichzelf te gaan beginnen. De Hilversummer speelt met het idee een eigen klusbedrijf te starten die specialistische klussen doet bij ouderen. "Ik moet in het diepe springen zonder dat ik kan zwemmen. Ik vind dat heel spannend", zegt hij. Hij voelt zich min of meer gedwongen om een eigen bedrijf te beginnen, omdat hij tot juli een ww-uitkering ontvangt. Bijstand krijgt hij niet omdat er vermogen zit in het eigen huis.
Loonschalen
Arbeidsmarktanalist Wim van Oudheusden geeft aan dat 45-plussers het inderdaad zwaar hebben. "Eigenlijk gaat het steeds minder goed", zegt de Hilversummer. "Een paar jaar geleden waren er vooral problemen voor de 55-plussers. Vanaf 2014 zie je dat de leeftijd is gezakt naar 45." Dat deze categorie moeilijk aan de bak komt heeft volgens Van Oudheusden te maken met cao's en de loonschalen. Werkgevers vinden iemand van 45 jaar in vergelijking met een 25-jarige te duur. Daar komt volgens hem nog de perceptie van het bedrijfsleven bij. Daarmee bedoelt hij dat steeds meer jonge mensen de leiding hebben en in hun beeld is 45 al oud.
"Het is pure vernietiging van kapitaal en het is levenservaring die je weggooi", zegt hij stellig. "Iemand zoals Rob kun je perfect combineren met een stel jonge honden. Dat is een win-win-situatie." Een oplossing volgens Van Oudheusden kan zijn dat het in leeftijd denken op het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid verdwijnt. Op regionaal gebied kunnen de wethouders op dit gebied hier werk van maken. De Hilversumse wethouder Arjo Klamer zou een lijst met argumenten kunnen gebruiken bij het bedrijfsleven om 45-plussers aan te nemen, is het simpele voorbeeld dat de Hilversummer geeft.
'Dat ik niet in het profiel pas is het meest gelezen antwoord'
In de lokale politiek is al aandacht gevraagd voor de problemen die de groep van werklozen van 45 jaar en ouder heeft. Hart voor Hilversum diende tijdens de snikhete raadsvergadering van 1 juli van vorig jaar samen met Leefbaar Hilversum en de Partij van de Arbeid een motie in om in het meerjarenbeleidsplan maatregelen te treffen voor deze mensen die langdurig zonder baan zitten. Alle partijen sloten zich bij dit initiatief aan.
Tot op heden is er niets van de grond gekomen, meldt Léonie Sazias, fractievoorzitter van Hart voor Hilversum. Het opstarten van een LinkedIn-groep voor senioren is volgens haar de enige actie die wethouder Arjo Klamer heeft ondernomen. "In de participatiewet is wel een plan opgenomen voor de jeugdwerkloosheid, maar de echte armoedeval zit bij de 45-plussers", stelt de politica. "Dit zijn vaak mensen met oudere kinderen die studeren en die een hypotheek hebben. De wethouder zegt dat zij activering nodig hebben, maar zij hebben loon nodig. Dit is een groot probleem. Landelijke cijfers wijzen uit dat deze groep het langst structureel werkloos blijft. We blijven er bovenop zitten", klinkt Sazias strijdbaar.
Wethouder
Klamer zegt zich grote zorgen te maken over deze doelgroep. "We proberen echt van alles als gemeente om ze te steunen en te stimuleren", aldus de SP'er. De wethouder geeft diverse voorbeelden. Zo noemt hij trainingen van De Broekriem, het LinkedIn-programma dat is opgezet, het buddyproject van het Hilversumse college en het leer-werktraject. Hij concludeert echter dat de werkgevers bepalend zijn in deze problematiek.
In Hete Hangijzers belichten HilversumsNieuws, RTV NH en RTi Hilversum onderwerpen die Hilversummers op de politieke agenda willen hebben.