Een bezoek aan de scheepswerf was een van de programmaonderdelen.
Een bezoek aan de scheepswerf was een van de programmaonderdelen. Foto: Wim van Oudheusden

'Ik was toen al een regelaartje'

HILVERSUM - Vandaag de dag is het een onmogelijke missie voor een lokaal comité om bijna alle Olympische sporters bijeen te krijgen om daarmee een klein project te ondersteunen. KRO-NCRV slaagde daar dit jaar nog wel in met de atleten die in 2000 naar Sydney waren gereisd. In 1969 waren de tijden anders en lukte het Wim van Oudheusden wel om zo goed als alle Olympiagangers naar Rozenburg te halen.

"Het was fantastisch, maar ook pure hectiek. We hebben vooral geweldige dingen meegemaakt", blikt de Hilversummer met een grote glimlach terug op het evenement. "Ik was 21 en toen al een regelaartje. We hebben ons wel wat op de hals gehaald. Het was voor het eerst dat een reünie met Olympische atleten in Nederland plaatsvond. Dat was nog nooit vertoond. Ik weet nog dat het hele dorp eropaf kwam", herinnert Van Oudheusden zich.

Achter het samenbrengen van de Olympiagangers van 1968 zat een idee. Van Oudheusden wilde de sporters een reünie aanbieden in Rozenburg. Hun aanwezigheid in de gemeente onder de rook van Rotterdam moest zorgen voor belangstelling van het bedrijfsleven en de inwoners. De bedoeling was om hiermee geld op te halen voor het nieuwe te realiseren zwembad.

Zo gezegd, zo gedaan. Begin 1969 ging Van Oudheusden als voorzitter van de jeugdsoos in Rozenburg aan de slag. Alle sportbonden werden aangeschreven en van het NOC*NSF kreeg hij de deelnemerslijst met daarop hun adresgegevens. Hierop prijkten onder andere de namen van de zeven medaillewinnaars. In Mexico haalden zwemster Ada Kok, roeier Jan Wienese en wielrenners Joop Zoetemelk, Fedor den Hartog, René Pijnen en Jan Krekels die de 100 kilometer ploegentijdrit reden, een gouden plak.
Binnen twee maanden was alles geregeld. In maart 1969 kwam een grote afvaardiging van de Olympiagangers naar Rozenburg toe. Van Oudheusden en zijn team hadden een heel programma voor hen opgesteld. Zo brachten zij een bezoek aan de scheepswerf, maakten een tochtje door een natuurgebied en waren 's avonds de hoofdattractie in de sportzaal. "Ik weet nog dat de sporters het onderling hartstikke leuk hadden met elkaar. Ook de film die Godfried Bomans had gemaakt tijdens zijn bezoek aan het Olympisch dorp vonden ze goed. Die hadden ze nog niet gezien omdat deze werd uitgezonden toen zij nog in Mexico waren", aldus de Hilversummer.
Ook was er een huldiging voor de zeven medaillewinnaars. Zij werden op het hoogste treetje gezet en namen een presentje in ontvangst van de burgemeester. Bij Jan Wienese duurde dat langer dan verwacht, weet Van Oudheusden nog. "We waren Jan even kwijt. Die was er tussenuit geknepen met een van de bezoeksters. Die hebben we op een later moment nog op het podium gehesen", is de anekdote.

De Hilversummer realiseert zich goed dat zo'n operatie anno 2016 ondoenlijk is. Sporters hebben een overvolle agenda. Trainingsschema's liggen voor maanden vast, die zijn in beton gegoten. Sport wordt professioneler en zakelijker bedreven. Daarnaast zijn de atleten bijna niet meer direct te bereiken. Vaak krijg je dan te maken met een tussenpersoon, wat een extra obstakel vormt. Daarnaast is het aantal deelnemers te groot. Nederland wordt in Rio de Janeiro vertegenwoordigd door 241 atleten. Nog nooit was de in oranje gehulde delegatie zo groot. Dat was in 1968 wel anders. Toen gingen 107 atleten naar Mexico-Stad, die uitkwamen op 21 verschillende disciplines. "Dit zijn gewoon hele andere tijden", is de korte conclusie van Van Oudheusden.

En is dat zwembad er daarna gekomen in Rozenburg? "Ja, maar dat kwam niet door onze actie", lacht Van Oudheusden. "Ik geloof dat we die dag 12.000 gulden hebben opgehaald. Dat was natuurlijk een druppel op een gloeiende plaat. Maar laten we zeggen dat dit het begin was van de PR-actie. Wij hebben in ieder geval een geweldige dag gehad", zegt hij tot besluit.

'Bij de huldiging van medaillewinnaars waren we Jan Wienese kwijt'