“Bij het beschrijven van mijn herinneringen valt het me op hoe we in Nederland leven in een permanente staat van ontkenning. Veel wordt niet benoemd, onder het tapijt geveegd. We lijken transparant, maar zijn in werkelijkheid wegkijkers.”
Dat schrijft Ton Verlind in zijn vandaag verschenen boek Een schitterende slangenkuil. Het is een terugblik op een lange carrière in de journalistiek in Nederland. Die carrière begon op 15-jarige leeftijd met een eerste bericht in het reg..
